روحاني مبارز و برجسته،عارف زاهد، عالم دردمند و وظيفه شناس ،شهيد والامقام استاد حجةالاسلام والمسلمین  محمد اسحاق آخوند(عالمی ) زندگي وخصوصیات  پربار، مفيد و سر شار از آموزندگی دارد که براي نسل امروز ما الگوي است تمام عيار.

ولادت فرخنده:

خطه ی  سرسبزسوزمه قلعه در سال 1307 ه ش، نوزاد مبارکی را در آغوش خود یافت که چندی بعد اورا  "آخوند" خواند ند. وی  که فرزندشهید حاج محمد عیسى بود، درزیرچغت سوزمه قلعه، درخانواده ی مذهبى و کشاورز متولدشد .

خانواده  که فضای  دینی ومذهبی داشت وامور خودرا با تعالیم آسمانی وفق می داد،به یمن نام انبیای عظام نوزاد را "محمد اسحاق" نامیدند،چنانچه  بعدازرشد جسمی وکمال علمی لقب"آخوند" را به خود گرفت.

قدم اوبرای مردم محروم  سوزمه قلعه مبارک وحیاتی بودوتاثیراودرتحولات  دینی ،علمی وفرهنگی جامعه کم نظیر.

صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

 تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید^[1]

استادسال های  کودکی را باشیرینی ها ولطافت هایش  یکی پس ازدیگری درمحل تولدسپری نمودومراحل آن را درسایه ی پرمهر پدر ومادرگذراند.

 تحصیل وهجرت :

شهیدبعدازکودکی وزمانی که ده ساله بود شروع به تحصیل نمود.استعداد،جدیت وپشتکارش موجب گردید که  به سرعت  سواد فارسی ومقدمات علوم اسلامی را فراگیرد، ایشان درمسیر آموزش علوم دینی از کمک وراهنمای پدروروحانیون آن دوره مخصوصا"  مرحوم  سید اسحاق ومحمدعلی کربلایی  بهره مندبود.

بعداز مدتی کسب دانش درمحل تولد که واجب بود^[2]، با راهنمای دوستان وهمکاری واجازه ی  خانواده  دست به هجرت علمى زد، اورنج سفر را برخویش هموار نمود ،دوری ازخانواده ومحل را پذیرا گشت وزندگی در دیار غربت را برگزید لذا وارد حوزه‌ی علمیه  قریه‌ی " شاهمرد" ازتوابع سانچارک گردید، استاد ازمهاجرین الی الله ^[3]بود،برای طلب علم هجرت کرد، هجرتی که درعمق دین جا دارد.

هجرت در راه خدا آن است که انسان براى پیشبرد آرمان های  توحید و مبارزه باجهل وبدی ها از دیار خود هجرت نماید و آن بزرگترین سازندگى وابتداى تکامل وترقى انسان و مکتب او ست و نشانه ی آن است که براى انسان انقلابى وتحول خواه ، مکتب مطرح است نه زندگى و خانواده، چنان که راه انبیاء همین است.

"هجرت در راه خدا" معنای گسترده‌ ی دارد و شامل همه‌ی کسانی که در راه خدا هجرت کردند می‌شود، مانند مهاجرین صدر اسلام و یا کسانی که برای حج و زیارت خانه‌ ی خدا و نیز زیارت عتبات  مقدسه ی اهل‌بیت(ع) از وطن‌شان خارج می‌شوند،همچنین  شامل کسانی که برای کسب علوم دینی یا تبلیغ دین یا امربه معروف و نهی از منکر و دفع کافران و اشرار از سرزمین‌شان خارج می‌شوند،می گردد.

 منبع : کتاب زندگی نامه شهدای ولایت سرپل-جلد اول،تالیف محمدموسی زکی