علي (ع) كيست؟
محمد موسي زكي
جز خدا ورسول كسي علي را نشناخت و نتوانست قدر او را بداند، نه آنان كه پرستيدنش، نه آنان كه از اوپيروي نمودند، و نه آنان كه انكار او كردند.
شاعران و سرايندگان در برابر عظمت او چه بسرايند؟ سخنوران در باره شخصيت بي نظير او چه بر زبان آرند؟ نويسندگان و قلم فرسايان در باره اش چه بنگارند؟ دانشمندان در اين اقيانوس كبير غرق مي شوند.او كه براي هميشه زمان بود، براي همه تاريخ غريب و تنديس غربت گرديد. افلاكيان نيز از اين همه عظمت كه در يك فرد متجلي گشته، انگشت حيرت به دهان گرفته اند.ما نيز شايستگي شناخت او را نداريم ولي آتش عشق او در منتهاي وجودمان شعله ور است و در حد درك وفهم خود ازبيان خدا ورسولش او را مي ستاييم:
ازعلي كي زود تر اي صبح سر برداشتي
يك شب از بالين شب تا صبـح پايان علي
در ميان آيد اگر پاي عــــدالت، مي نهــد
داغ بر دست برادر ، خشـــم ســـوزان علي
پرچم فتح درخشــــــان بود در روز نبرد
چون درفش صبح صادق گرد جولان علي
كعبه از شوق لقاي او گــريبان چاك زد
هست يعني كعبه هم از سينه چـــاكان علي([1])
در كار زار ابدان يك لشكر از او مي لرزيد، در خلوت بدن او از خوف خدا مي لرزيد و در محراب و دعاي معبودش آسان مي گريست، گونه هاي زمين از سرشك شبانه اش نمناك و شانه هاي عدالت از ناله خلوتش لرزان بود.دمي را در غفلت به سر نكرد، هيچ چيز او را ا ز خدايش جدا نكرد: جنگ، دكه القضا، خانه، بازار، مسجد، خلافت و...
در خانه خدا با ذكر شهادتين زاده شده و در خانه (او) با همين ذكر شهادت را پذيرا گشته، چشم از جهان بست.هميشه رستگاري با او بود اما با شهادت رستگاريش به كمال رسيد.آسمان بر بلنداي نگاهش غبطه مي خورد و كوه بر صلابت كلامش حسرت.او آيت كبري، مظهر لافتي، مجمع اضداد، انسان كامل، وجدان جهان ، سرنهان، خلاصه هستي و سرآمد تاريخ است.
علي رحمت خدا، هادي سْبل، شاهد شهود، و خير البريه است، كوهي است كه ما آوارگان به دامنش پناه مي بريم.
اين كوچه ها لبريز از غوغاي او بـــــود
افسوس اين دنياي كوچك جاي او بود
تصويرهاي زنده ي يك شهـــــــر سبز
آيينــه از جـــــــــــــلوهء زيبايي او بود
وقتي ورق مي زد سكــــوت آسمان را
دنيايي از احساس در سيمـــــــاي او بود
مي ديدمـــش پنهاني او را در دل شب
بر جادهء مهتاب جــــــاي پـــــاي او بود
فزت ورب الكعبه اين تصـــــوير آخر
زيباترين شعـــــــر جهان در ناي او بود
من نيستم او آيه هاي پاك دل هاست
او، مقصـــــد پاياني روئيايي او بـــــود([2])
علي رب النوع عشق ، شمشير ، آزادي و شهامت است ، آيه خدا، مولود كعبه و فاتح مكه، بدر، خيبر، خندق، حنين، صفين، جمل و نهروان، است.
او شمس ولايت، امام هدايت، صاحب عظمت، مظهر عدالت، اسوه شجاعت، و معدن كرامت است. او مرد سخن در منبر، مرد پرستش در محراب ، مرد جنگ در جنگ، مرد كار در كارگاه، مرد وفا در كنار رسول (ص). مرد مسئوليت درجامعه، مرد علم در دين، مرد انقلاب در زمان ، مرد عدل در حكومت و مرد زندگي درمنزل است .
علي راهبر راستين، سرور راستان، پيشواي اهل ايمان، سالار بيان، وصي پيامبر (ص)، كفو حوراي اطهر، حاكم و حكيم، صالح المومنين، اهل ذكر، صديق،پدر مهربان و اولين مفسر قرآن است.
علي جان تورا نمي توان سرود، تو طريق الوسطي([3]) و صراط مستقيمي ([4]) همان صراط كه در نماز از خدا هدايت به آن را طالبيم.تو در خلوت شب كوله بار عدالت را بر دوش مي كشيدي، عدالت غريب آمدنت بود و بعد از تو غريب رفتنت، تو عدالت را معني دادي.با ديدن كودك يتيم بي تاب مي شدي و تمام مصلحت ها را در مقدم يك حقيقت قرباني مي نمودي.
[2]- شعر از محمد رضا پيغمبري
[3]- امام علي (ع) اليمين واليسار مضله و طريق الوسطي هي الجاده
[4]- رسول گرامي اسلام (ص) : علي صراط المستقيم.
:: موضوعات مرتبط:
دینی ,
,
:: برچسب‌ها:
"علی کیست؟" ,
" ,
|
امتیاز مطلب : 19
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
